تحلیل برنامه جنگ خنده بازار

برنامه تلویزیونی خنده بازار به عنوان طنزی از شبکه 3 سیما پخش می شود و به عنوان برنامه مناسبتی در ایام خاصی ، سیما تحفه ای را تقدیم به بینندگان می کند.

به نظر باید هدف این برنامه را در دو بند ذیل جست:

1) نقد ( ناهنجاری های جامعه و بالاخص برنامه های سیما..)

2) ساختن لحظات مفرح ، سرگرم کننده و شاد ، برای جامعه

حال می خواهیم بررسی کنیم این برنامه به اهداف فوق نائل میشود یانه..

طنز و فکاهی این برنامه به حدی زرد و پیش پاافتاده است که انسان با دیدن لحظه های این برنامه به جای تامل پیرامون محتوای برنامه و خنده تلخی که به هنگام تماشای طنز می بایست بر لبان انسان بنشیند و بالطبع یاد خاطرات تلخ و شیرین مرتبط بیفتد ؛ به این می اندیشد که چرا عوامل این برنامه این حرکات را از خود نشان می دهند ، حرکاتی بی معنی که به جای خلق لحظات طنز و تاثیر گذار با تمام ظرافت هایش ؛ رو به هجو و... می رود.

این حالت در انسان زمانی اوج میگیرد که این برنامه برای خنداندن مخاطب و جذب آنان.. به مسخره کردن فیزیک و نوع حرف زدن و حالاتی که بعضا اکتسابی نیست... می پردازد.

از آن جایی که نام سیما در ایران به اسلامی بودن آراسته است ، چرا نباید از محرمات انتقاد کند ؟ و حداقل، چرا برای نقد ناهنجاری ها و بیان مشکلات از یک حرام(استهزاء ) استفاده می شود؟

این چرا نسبت به این برنامه هنگامی برای خود من معنا پیدا کرد که آیتمی در این برنامه مشاهده کردم، عمو قناد...

به راستی نقد به برنامه عمو قناد(فیتیله) در "بریم یه برنامه" و حرکات صورت و نوع رفتار و حرف زدن ایشان است یا آهنگ ها و موسیقی های حرامی که در این برنامه پخش می شود؟ و لوح پاک دل کودکان را به این نوع موسیقی حرام (که آثار آن بر اهل معنا و علم پوشیده نیست )عادت می دهد.و از این دست مثال ها...

آیا هدف این برنامه و سیری که طی می کند یک چیز و آن مسخره کردن انسان هاست و یا هدف چیز دیگری است و وسیله مورد استفاده ایراد دارد؟

خیلی غیر منطقی باید باشد که هدف مسخره کردن باشد پس باید نقد باشد آن هم نقد سازنده به برنامه ها از لحاظ شکل و محتوا و ناهنجاری ها و مشکلات و...

اگر نقد سازنده توامان با پایین آوردن شخصیت انسان هاست و طنز راه و مسیرش این است و عوامل برنامه مورد بحث ، طبق باید ها، این راه را طی می کنند ، پس این هنجار به وجود آمده خود ناهنجاری است که باید آن را مورد نقد قرار داد.

و اگر غیر از این است باید تغییر مسیر داد و تغییر این مسیر مستلزم ابتکار است و الا برنامه هایی از این دست و نوشته هایی با این سبک و سیاق را هر بچه ای هم می تواند بنویسد مثلا ادای پدرش هنگام خوردن چای را درآورد و یا ...

به نظر، طنز فاخر این نیست و باید های طنز نیز چیز دیگری است و چند بند فوق استفهامی انکاری بیش نبود... تکامل طنز در سال های پس از انقلاب این نیست "پاورچین" آقای مدیری نمونه ای بسیار خوب از طنز می باشد که فکر می کنم برای 10 سال گذشته باشد و برخی طنز های مناستی جناب عطاران"متهم گریخت" و " خانه بدوش" و سریال سه در چهار آقای صالحی و...

به نظر باید یا سطح این نوع برنامه ها بالا رود و اگر واقعا نمیتوانند، جلوی این نوع برنامه ها گرفته شود...

خنده بازار به عنوان یک برنامه طنز، به بی مزه بازاری مبدل شده که انسان را از یاد خدا غافل می کند...و مدام به جوانان و کودکان می آموزد که چگونه دیگران را مسخره کنند و ادای دیگران را دربیاورند . و به افراد مسن و میان سال یادآوری می کندکه شما نیز بعد از سال ها زحمت و تلاش باید سوژه طنز و سرگرمی دیگران قرار بگیرید...

البته ما نسبت به سیما بی انصافی نمی کنیم هم اینک سریال "نقطه سر خط "از شبکه سه سیما پخش می شود که واقعا از مایه های طنز به خوبی و به جا بهره برده است ..